“Την άλλη ημέρα, μαζεύτηκαν με δόλο οι
Αρχιερείς και οι Φαρισαίοι στου Πιλάτου και του είπαν:
- «Άρχοντα,
θυμηθήκαμε ότι εκείνος ο λαοπλάνος που σταυρώσαμε - επιτέλους! -χθες, είχε πει ενόσω ζούσε ακόμα, πως τρεις
ημέρες μετά τον θάνατό του θα αναστηθεί! Διέταξε λοιπόν να ασφαλιστεί ο τάφος
του μέχρι την τρίτη ημέρα, μη τυχόν πάνε οι μαθητές του νυχτιάτικα και τον
κλέψουν, και πουν στον κόσμο ότι αναστήθηκε από τους νεκρούς…».
- «Πάρτε
φρουρά και κανονίστε την φύλαξη όπως νομίζετε καλύτερα, αρκεί να μείνει στον
τάφο ο Ιησούς».
Κι αφού οι εξουσίες τα βρήκαν, πήραν οι Αρχιερείς και οι Φαρισαίοι τους
φρουρούς και πήγαν όλοι μαζί στον κήπο που βρισκόταν ο τάφος. Σφράγισαν την
τεράστια πέτρα που έκλεινε το λαξευμένο μνήμα, κανόνισαν τις σκοπιές των
φρουρών και έφυγαν ήσυχοι πως η δουλειά είχε γίνει…
…Την αποπάνω ημέρα, την ώρα που οι Μυροφόρες έτρεχαν ολόχαρες να
αναγγείλουν τα ευχάριστα στους Μαθητές, οι φρουροί έτρεχαν πανικόβλητοι στην
πόλη να αναγγείλουν στα έκτακτα αφεντικά τους τα νέα της Ανάστασης. Μαζεύτηκαν
λοιπόν οι προεστοί των Ιουδαίων για ένα ακόμα παράνομο συμβούλιο και κατέληξαν
σε αυτά που ήξεραν καλά. Αφού υποσχέθηκαν στους φρουρούς πως θα τους καλύψουν
στον Πιλάτο, τους δωροδόκησαν με χρήματα πολλά να μη μαρτυρήσουν την αλήθεια. Οι
φρουροί έφυγαν με τα λεφτά στο χέρι, διαδίδοντας σε όλους πως το σώμα του Ιησού
εκλάπη…” (1)
Κι απάνω που οι εξουσιαστές του κόσμου
καταδικάζουν το Θεό σε θάνατο, η γη συγκλονίζεται και με σεισμό φωνάζει πως ο Χριστός Ανέστη!
Όταν οι άνομοι σφραγίζουν πίσω από πόρτες
ερμητικά κλειστές την Αλήθεια, οι κλειδαριές σπάνε με κρότο βροντοφωνάζοντας
πως ο Χριστός Ανέστη!
Την ώρα που οι φρουροί της εξουσίας
συκοφαντούν την ανάσταση, οι μικροί και ταπεινοί διαλαλούν ολόχαροι την αλήθεια
πως ο Χριστός Ανέστη!
Τη στιγμή που η εξουσία θάβει τη Ζωή,
η φύση ολάκερη διαλαλεί ανθίζοντας πως ο Χριστός
Ανέστη!
Κι όταν το σκοτάδι του ψεύτη κόσμου
απλώνεται παντού, το Φως νικά τον κόσμο και φανερώνει περήφανα πως ο Χριστός Ανέστη!
Θαρσείτε!
Σε
κάθε σταύρωση, στο τέλος πάντα ο Χριστός
Ανέστη!
Σε
κάθε δυσκολία, Χριστός Ανέστη!
Σε
κάθε πόνο, Χριστός Ανέστη!
Σε
κάθε σκλαβιά, Χριστός Ανέστη!
Σε
κάθε διωγμό, Χριστός Ανέστη!
Σε
κάθε σκοτάδι, Χριστός Ανέστη!
Σε
κάθε θάνατο, Χριστός Ανέστη!
Χριστός Ανέστη
χαρά μου! (2)
Ευάγγελος
Θεοδώρου
(1) Ελεύθερη
απόδοση μέρους των στίχων Ματθ. κεφ. κζ’, στ. 62-66 και Ματθ. κεφ. κη’, στ. 11-15
(2) Συνήθης
χαιρετισμός Οσίου Σεραφείμ του Σαρώφ
