Επανάσταση

     Άκουσα το τραγούδι αυτό μετά από χρόνια. Ήταν ένα από τα αγαπημένα μου όταν, πριν δυό δεκαετίες περίπου, πέρασα παράνομα από την εφηβεία στην χώρα της επανάστασης. Ακούγοντάς το σήμερα ξανά, νιώθω περήφανος. Ζω ακόμα στον ίδιο τόπο.

     Θα έλεγε κανείς πως ήμουν μάλλον απροσάρμοστος τότε, κι ήταν λογικό. Με καλούσε ο καιρός να ζήσω σ’ έναν κόσμο που δεν με καταλάβαινε και δεν τον καταλάβαινα. Είκοσι χρόνια μετά ακόμα δεν με καταλαβαίνει. Τον κατάλαβα όμως εγώ κι έτσι η επανάσταση που δεν ήξερε ποιόν εχθρό να πολεμήσει, απέκτησε με τα χρόνια σαφή αντίπαλο. Πάνω απ’ όλα όμως πριν να πολεμήσω, λυπήθηκα· κυρίως εκείνους που για μερικά λεφτά, την δόξα και την εξουσία εκπορνεύουν την αξιοπρέπεια και την ελευθερία τους σ’ οποιονδήποτε πλειοδοτήσει.

     Ζω ακόμα τον ρομαντισμό των παιδικών μου χρόνων, το ξέρω και δεν μετανιώνω. Η ζωή είναι στην καλύτερη περίπτωση σκληρή και μόνον ο ρομαντισμός μπορεί να την παλέψει. Νιώθω σαν τον θείο μου τον Οδυσσέα που περίμενε κι αυτός, μάταια μάλλον, να «παραλληλιστοῦν ἄλλου εἴδους γραμμές, κι ἀπέβλεπα στὶς συντεταγμένες τοῦ γυμνοῦ σώματος καὶ τῆς δικαιοσύνης, τῆς ἄλκης καὶ τῆς ἱερότητας, τοῦ παρθενικοῦ καὶ τοῦ ἡδυπαθοῦς!... Οὐτοπία; Μπορεῖ, γιατί ὄχι; μιὰ ἐκδοχὴ ἀνάμεσα στὶς ἄλλες εἶναι κι αὐτή, μόνο ποὺ ἔχει λιγότερες πιθανότητες. Κι ὕστερα κακολογοῦν τοὺς ποιητὲς ὅτι δὲν ἔχουν τὴ δύναμη ν᾿ ἀντιμετωπίσουν τὴν πραγματικότητα, μόνον κάθονται καὶ ῥεμβάζουν. Καλὰ κάνουν. Νὰ βάζεις μὲ τὸ νοῦ σου ἁβρὰ πράγματα, καὶ μάλιστα νὰ τὰ βλέπεις ἀπ᾿ τὴν ἀνάποδη, χρειάζεται νὰ ᾿σαι σκληρός…»

     Κι όσο τα χρόνια περνούν, τόσο βαδίζω στα άκρα με στόχο πάντα την κοινή εκείνη, την μέση και βασιλική οδό. Πρέπει να ριζοσπαστικοποιηθεί κανείς εγκαίρως αλλιώς πάει στράφι ολάκερη ζωή, η μία και μοναδική που αναλογεί στον καθένα. Υπάρχουν επαναστάσεις σαν αυτή του ’21, που άρχισαν και τέλειωσαν. Υπάρχουν κι εκείνες, που αρχίζουν μιαν ημέρα αλλά δεν τελειώνουν ποτέ. Σαν του Μακρυγιάννη και του Παπαδιαμάντη, του Τσαρούχη και του Καβάφη, του π. Πάμφιλου και του παππού μου του Λιά. Κι ας κρίνει ο χρόνος στο τελείωμα ποιος είναι ο νικητής.

Ευάγγελος Θεοδώρου