Στα παιδιά της Παλαιστίνης

Είμαι σίγουρος πια.

Ζω σε έναν κόσμο παράλληλο

περιμένοντας την ευκαιρία μου

το δικαίωμα μου προδότες, ακούτε;

το δικαίωμα να επιστρέψω

στην πιο γλυκιά πατρίδα, την καρδιά

στην εποχή που με γέννησε

στον καιρό που κανονικά ανήκω.

Δεν έχω σχέση με εσάς προδότες, ακούτε;

δεν είχα ποτέ.

Σταυρωτές του Θεού

του αψεγάδιαστου κάλλους του χαμόγελου των παιδιών.

Πόσα δάκρυα να αντέξει και πόνο Θεέ μου ο κόσμος,

πόσα ζευγάρια μάτια παιδικά ακόμα να κλείσουν μονομιάς;

Στην τελειότητα των παιδικών χαμόγελων

ορκίζομαι

να θυσιάσω τη ζωή μου

για χάρη τους

για χάρη του Παραδείσου

για χάρη της πόρτας που ανοίγουν στην Αθανασία.

  

Ο Κύριος το είπε καθαρά. Αν ζητάς τη βασιλεία των ουρανών κοίτα να μοιάσεις στα παιδιά, να γίνεις παιδί.

Κι αν ζητάτε να σβήσετε τα παιδικά χαμόγελα,

για να μην έχουμε πυξίδα στο ταξίδι της επιστροφής στην πατρική οικία,

όρκο δίνω, πανάθεμα σας

να κοιτώ κατάματα τα παιδικά μάτια

που μέσα στη φρίκη σας προδότες

κρύβουν Παράδεισο ολοφώτεινο…

Ευάγγελος Θεοδώρου