Ξένιος λόγος

Δοξολογία

Έξω ο άνεμος λυσσάει, η βροχή έρχεται από μακριά
τα δένδρα προσκυνούν
συμπάσχουν την ανθρώπινη πτώση
που κάθε στιγμή, κάθε εποχής
ζει στον έξω κόσμο και μέσα στις καρδιές,
Κρύο πολύ!

Καιρός για δοξολογία!
Τούτος ο καιρός ταπεινώνει τον άνθρωπο,
βοηθά να λογαριάσουμε την ελαχιστότητα μας
εμπρός στο θεϊκό μεγαλείο
κι έτσι το μόνο που απομένει

στο μικρό κόσμο,
είναι να δοξολογεί και να ευγνωμονεί,
να δακρύζει και να ελπίζει.

Η μεγάλη εκκλησία μαζεύτηκε,
μοιάζει τώρα σε μικρό εκκλησάκι,
σε μοναστηράκι θες
πέτρινο,
τα μικρά του τζάμια
τα χτυπά ο άνεμος και τρίζουν
και μέσα ταπεινά,
όχι δοξολογίες πια, αλλά καταβασίες ακούγονται
για πρώτη φορά κι εφέτος.
Ο Χριστός γεννάται στη χάρη της Παναγίας,
Αυτή εισάγεται στο ναό
και ο Χριστός στη ψυχή μας…

Ο αέρας σαν να ισοκρατεί και αυτός το μέλος
σε ήχο πρώτο,
έτσι ο Θεός θαρρείς πως είναι πιο παρών...
Έξω χαλασμός,
μέσα δοξολογία.
Έτσι ας είναι κι οι καρδιές μας,
έξω στον κόσμο πανικός
μέσα μας δοξολογία…

Λακωνικός